БЕЛАРУСКАЯ ХАТКА : Хлопчык і лётчык

Янка Купала

— Мой мілы таварыш, мой лётчык,

Вазьмі ты з сабою мяне!

Я — ведай — вялікі ўжо хлопчык

I ўмею ўжо лётаць у сне.

Мне мама сягоння казала,

Што стукнула мне ўжо сем год.

Табе гэта, можа, і мала,

А мне ляцець толькі ў палёт.

Мне ўжо надакучыла дома —

У дзіцячы хадзі адно сад.

А так паглядзеў бы, вядома,

На іншы парадак і лад.

Вазьмі ж мяне, лётчык, хачу я

Пабыць у людзях, паглядзець,

Як месяц на небе начуе,

Як блукае ў лесе мядзведзь,

Як свецяцца ночкаю зоры,

А днём не відаць іх чаму,

Як рэчкі ў далёкія моры

Улетку плывуць і ўзіму.

На моры зірнуць хоць раз вокам,

Як ходзяць па іх караблі,

Ляцеці далёка, высока

Ды так пабываць і ў Крамлі...

Вось гэтак у добрым здароўі

Мы будзем ляцець і ляцець.

Вазьмі ж мяне, лётчык, з сабою,

Не будзеш ты клопату мець!

БЕЛАРУСКАЯ ХАТКА