Валянцін Рабкевіч
Змоўкла наваколле,
Лес адгаманіў.
Едзе восень полем
На рабым кані.
Лісце сыпле ў ногі —
Высцілае шлях.
Гушкае дарога.
Мулкая зямля.
А за сінім борам —
Я разгледзеў сам —
Сядзе ў санкі скора
Белая зіма.
Комментариев нет:
Отправить комментарий