Вера Вярба
У бабулі маёй
Рукі лоўкія,
У бабулі маёй
Песні доўгія.
Разматае клубок
З новай казкаю,
Прыйдзе хітры каток,
Трэцца з ласкаю.
Хоча лапкі пагрэць,
Завуркоча ён,
Ні гуляць, ні дурэць
Нам не хочацца.
Вось і дзень праляцеў,
І не спіцца нам.
Бабка казкі пляце
Чараўніцаю.
Комментариев нет:
Отправить комментарий