Мечыслаў Шаховіч
Плача, скардзіцца Наташка:
— Захварэў мой Чабурашка.
Паламаў сабе нагу,
Можа, я дапамагу...
Забінтую мякка ножку
I на чыстым цёплым ложку
Чабурашку пакладу,
А сама — у двор пайду.
Можа, там знайду, сустрэну
Кракадзіла-сябра Гену,
Раскажу пра сваё гора:
Чабурашка дужа хворы.
Комментариев нет:
Отправить комментарий